หลักการทำงานของเครื่องทำความเย็น

ชิลเลอร์มักเรียกกันทั่วไปว่า ตู้แช่แข็ง ตู้เย็น เครื่องทำน้ำน้ำแข็ง ชิลเลอร์ เครื่องทำความเย็น ฯลฯ เนื่องจากมีการใช้อย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมต่างๆ จึงมีชื่อเรียกนับไม่ถ้วน หลักการของธรรมชาติคือเครื่องจักรอเนกประสงค์ที่กำจัดไอของเหลวผ่านวงจรทำความเย็นแบบบีบอัดหรือแบบดูดซับความร้อน เครื่องทำความเย็นแบบอัดไอประกอบด้วยส่วนประกอบหลักสี่ส่วนในรูปแบบของคอมเพรสเซอร์วงจรทำความเย็นแบบอัดไอ เครื่องระเหย คอนเดนเซอร์ และอุปกรณ์สูบจ่ายชิ้นส่วนเพื่อให้ได้สารทำความเย็นที่แตกต่างกัน เครื่องทำความเย็นแบบดูดซับใช้น้ำเป็นสารทำความเย็น และอาศัยความสัมพันธ์อันดีระหว่างน้ำกับสารละลายลิเธียมโบรไมด์เพื่อให้เกิดความเย็น

ชิลเลอร์มักใช้ในเครื่องปรับอากาศและระบบทำความเย็นอุตสาหกรรม ในระบบปรับอากาศ น้ำเย็นมักจะถูกแจกจ่ายไปยังเครื่องแลกเปลี่ยนความร้อนหรือคอยล์ในหน่วยจัดการอากาศหรืออุปกรณ์ปลายทางประเภทอื่นๆ เพื่อระบายความร้อนในพื้นที่ของตน จากนั้นน้ำเย็นจะถูกกระจายกลับไปยังระบบทำความเย็นเพื่อระบายความร้อน ในการใช้งานทางอุตสาหกรรม น้ำเย็นหรือของเหลวอื่นๆ จะถูกทำให้เย็นลงโดยการสูบผ่านกระบวนการหรืออุปกรณ์ในห้องปฏิบัติการ เครื่องทำความเย็นอุตสาหกรรมถูกนำมาใช้ในอุตสาหกรรมต่างๆ เพื่อควบคุมการระบายความร้อนของผลิตภัณฑ์ กลไก และเครื่องจักรในโรงงาน
เครื่องทำความเย็นแบบระบายความร้อนด้วยอากาศ

ชิลเลอร์โดยทั่วไปสามารถแบ่งออกเป็นระบายความร้อนด้วยน้ำและระบายความร้อนด้วยอากาศตามรูปแบบการทำความเย็น ในทางเทคนิคแล้ว การระบายความร้อนด้วยน้ำมีประสิทธิภาพการใช้พลังงานสูงกว่าการระบายความร้อนด้วยอากาศถึง 300 ถึง 500 กิโลแคลอรีต่อชั่วโมง ในแง่ของราคาการระบายความร้อนด้วยน้ำนั้นต่ำกว่าการระบายความร้อนด้วยอากาศมาก ในด้านการติดตั้ง จะต้องรวมระบบระบายความร้อนด้วยน้ำไว้ใน Cooling Tower ก่อนจึงจะสามารถใช้งานได้ และสามารถเคลื่อนย้ายระบบระบายความร้อนด้วยอากาศได้โดยไม่ต้องอาศัยความช่วยเหลืออื่นใด แต่เครื่องทำความเย็นแบบระบายความร้อนด้วยอากาศอาศัยพัดลมเพื่อกระจายความร้อนเท่านั้น และมีข้อกำหนดบางประการ สำหรับสภาพแวดล้อม เช่น การระบายอากาศ ความชื้น และอุณหภูมิต้องไม่สูงกว่า 40 °C